De meest essentiële betekenis van het woord ‘kerk’

In het boek boek "God, Israël en de kerk" schrijft Joseph Shulam onder meer over de kerk:

De enige keer dat het woord 'ecclesia' in de vier evangeliën voorkomt is wanneer Yeshua in Mattheüs 16:18 zegt: 'Op deze rots (petra) zal ik Mijn gemeente (ecclesia) bouwen.' Het Griekse woord 'ecclesia' wordt pas populair in het boek Handelingen, waarin het tientallen keren voorkomt en later ook in de brieven van de apostelen. Aan de andere kant komt het woord 'discipelen' tientallen keren voor in de evangeliën. Na Handelingen 21 komt het woord 'discipelen' in het Nieuwe Testament niet meer voor. Yeshua deelde zijn tijd op aarde met zijn discipelen die Hij leerde en waarmee Hij een relatie had. Dan breidt die relatie zich uit tot een grotere groep Joden die hem volgt in de heuvels van Judea en zo ontstaat een 'ecclesia', een gemeenschap.

In de meeste vertalingen van het Oude Testament wordt nergens het woord 'kerk' gebruikt voor het Hebreeuwse woord, maar 'gemeenschap' of 'vergadering' dat precies hetzelfde betekent als het woord 'ecclesia' in het Grieks. Als je met een concordantie in de Griekse vertaling van het Oude Testament (de Septuagint) zoekt, kom je tot een heel interessante ontdekking. 'Ecclesia', het Griekse woord dat in het Nieuwe Testament is vertaald met kerk, komt honderden keren voor in de oude vertaling van het Oude Testament en wordt gebruikt voor twee Hebreeuwse woorden: 'kahal' (de menigte of gemeenschap) pen 'ha-adah' (de gemeente of samenscholing).

Hier vinden we de meest essentiële betekenis van het woord kerk. De kerk is een vergadering van een groep mensen en niet een gebouw, organisatie of een geloofsbelijdenis. Op de een of andere manier hebben we door de jaren heen een Europees idee gemaakt van de kerk, een gebouw, een organisatie, of een instituut. Nergens in de Bijbel wordt het woord 'kerk' (ecclesia) op die manier gebruikt. Het zijn altijd de mensen zelf en niet een gebouw, organisatie of instituut. De kerk kan overal samenkomen. In Handelingen komt de kerk dagelijks bijeen in huiskringen en niet alleen op zondag of op woensdag. Handelingen verhaalt dat de kerk samenkomt op publieke plaatsen, zoals in de 'school van Tiranus' en in de gangen van de tempel. De kerk wordt gevormd door mensen die Yeshua willen gehoorzamen, waar dan ook.

De kerk behoort bij het originele plan van God en het is de bedoeling dat het een hechte gemeenschap, een gezin is.

De kerk kan vele namen hebben. De Bijbel geeft vele mogelijkheden om de simpele reden dat niemand een monopolie heeft in de kerk van God. Een naam die meer dan twintig keer voorkomt is: 'De weg'.

Je zou het zo kunnen zeggen: de kerk en Israël zijn de rechter- en linkerhand van God op aarde. Ze behoren geen tegenstanders van elkaar te zijn en al helemaal geen concurrenten. Ze hebben beide dezelfde 'grondwet' en hebben beide dezelfde Bijbel. De kerk en Israël samen vertegenwoordigen God in deze wereld. Net als in Israël is er ook in de kerk een 'overblijfsel' dat getrouw is aan Gods woord, zoals het door alle eeuwen heen geweest is.